Szkoła Filmowa

Myślę, że zawsze warto się uczyć. Nawet jeśli nauka czegoś nie da nam od razu wymiernych korzyści, nigdy nie wiemy, kiedy jakiś rodzaj wiedzy nam się przyda.

Niedawno postanowiłam dowiedzieć się więcej o książkach i pisaniu. Zastanawiałam się nad podyplomowymi studiami na temat książek młodzieżowych. Nadal się zastanawiam... ;-)

Wtedy jednak wpadła mi w ręce informacja o naborze na kurs scenariopisarstwa w Warszawskiej Szkole Filmowej. Przypomniało mi się, że dawno, dawno temu, gdy byłam w szkole średniej i fascynowało mnie kino, marzyłam o tym, żeby studiować taki przedmiot. Niestety wtedy nie miałam takiej możliwości.

Teraz uznałam, że jeśli po latach pojawia się szansa, żeby poznać tę tematykę i nauczyć się czegoś nowego – trzeba z niej skorzystać. Złożyłam dokumenty i się dostałam.

Teraz co kilka tygodni spędzam weekend na ciemnym poddaszu w towarzystwie kilkunastu innych polskich pisarzy i wykładowców, którzy nas uczą. Oglądamy filmy, rozmawiamy, poznajemy zasady pisania dla kina i telewizji – a przy okazji uczymy się ciekawych rzeczy, które mogą się przydać także podczas pisania książek.

Tematem kursu jest adaptacja filmowa książek. Bardzo różnych książek. W ramach prac domowych wymyślamy własne adaptacje „klasyki”, czy innych znanych książek, dopasowujemy je do polskich realiów. Świetna zabawa! :-)

Na zdjęciu jedna z naszych lektur. „Scenariusz na miarę XXI wieku” Lindy Aronson, w tłumaczeniu naszej nauczycielki – Agnieszki Kruk. Gruba „cegła”, która może się przydać nie tylko scenarzystom. W moim domu nie tylko ja ją czytam. Sięgają po nią nawet tacy, co nie muszą. ;-)

Kurs zmotywował mnie, żeby przeczytać po raz pierwszy albo kolejny wiele książek. Od „Poetyki” Arystotelesa po „Milczenie owiec” (a raczej zmotywowali mnie do tego prowadzący).

Obecnie w Warszawskiej Szkole Filmowej odbywa się festiwal Script Fiesta.