Katarzyna Majgier

Ula mieszka naprzeciwko szkoły. Odkąd pamięta obserwuje dzieci, biegające po boisku i bardzo chce do nich dołączyć.


Nie może się doczekać aż pójdzie do zerówki. Niecierpliwie odlicza dni do końca wakacji, które, jak na złość, nie chcą się skończyć... Jej koledzy – Mirek i Sławek, zwani Urwisami też chcieliby już zostać uczniami, jednak pewnego dnia pojawia się ich kuzyn.

Mikołaj ma trzynaście lat, więc dla dzieciaków jest już prawie dorosły i zna życie. Zna też szkołę, która, jak twierdzi, jest najgorszą rzeczą, jaką może spotkać człowieka...

Łucja Abalar, Ryms

Katarzyna Majgier stworzyła książeczkę, która bardzo spodoba się dzieciom, które zbliżają się do wieku szkolnego. Może i początkowo będą przestraszone, jednak koniec końców chętnie wyruszą w to nieznane, jaką jest dla nich szkoła. Można też się pośmiać, przy czytaniu. W końcu całość jest dosyć zabawna. Wiara małej dziewczynki w możliwość rozdeptania przez starszych jest rozczulająca.

Papierowe Miasta

Książeczka napisana zabawnie, lekko i interesująco. Rozbawiła mnie wielokrotnie, zaskoczyła i zaciekawiła. Autorka poruszyła temat aktualny w każdym momencie, ponieważ wszystkie dzieci prędzej czy później muszą pójść do zerówki i warto naszemu maluchowi to uświadomić. Ta historia może być świetnym pretekstem do poruszenia tego zagadnienia w naszym domu, możemy się bowiem dowiedzieć, czy nasza pociecha boi się tej jakże diametralnej z jego życiu zmiany, czy raczej cieszy na myśl o tym, że zostanie uczniem, że będzie miała obowiązki, naukę, zadania domowe. Warto porozmawiać z naszym dzieckiem na ten temat. Książkę polecam, napisana jest przystępnym, pełnym humoru językiem. Nie tylko mały czytelnik, ale i my, rodzice, będziemy się z nią świetnie bawić.

Anna Grzyb