„Amelka” – od tej powieści zaczęła się moja przygoda z wydawaniem książek.

Zawsze chciałam właśnie tym się zajmować, ale przez całe lata nie sądziłam, że naprawdę mogę. Wyrosłam w przekonaniu, że aby pisać książki (i robić inne ciekawe rzeczy), trzeba być kimś niezwykłym. No, a ja byłam zwykła...

Dopiero kiedy poznałam „na żywo” prawdziwych pisarzy i innych „niezwykłych” ludzi, odkryłam, że większość z nich też jest „zwykła”. A skoro tym „zwykłym” ludziom udaje się robić tak „niezwykłe” rzeczy, jak pisanie książek, to może warto spróbować?

Napisałam pierwsze rozdziały „Amelki”, wysłałam do wydawnictwa, o którym wiedziałam, że może być zainteresowane takimi książkami i szybko dostałam odpowiedź - żeby przysłać cały tekst. Napisanie go zajęło mi długie miesiące, bo w tym czasie dużo pracowałam, zmieniałam pracę, a na dodatek kupiliśmy i remontowaliśmy mieszkanie... Dużo się działo i często po prostu nie miałam kiedy pisać. Ale w końcu tekst powstał i podpisałam pierwszą w moim życiu umowę wydawniczą.

„Amelka” jednak jeszcze czekała na wydanie, bo miała być częścią serii i długo trwały prace nad tą serią. W końcu ukazała się wtedy, co moja druga książka, czyli „Trzynastka na karku” (do dziś nie wiem, która właściwie została wydana jako pierwsza i co w końcu było moim „debiutem” - ale to osobny temat, na inny wpis).