Czy jeśli miałam 7 książkowych premier w ciągu roku, to znaczy, że napisałam 7 książek w rok? Oczywiście, że NIE!

Nie byłabym w stanie napisać w ciągu roku siedmiu książek na tyle dobrych, że próbowałabym je wydać. No, chyba, że byłyby tak krótkie, jak ta 8-stronicowa, którą oddałam teraz, ale też nie jestem pewna, czy mogłabym wymyślić w rok 7 sensownych książek, nawet tak krótkich.

Skąd więc te 7 premier w ciągu roku?

Zacznijmy od tego, że 3 książki to wznowienia. Zostały napisane dawno temu i były już wcześniej wydane przez inne wydawnictwa. Teraz zostały wznowione („Niedokończony eliksir nieśmiertelności” przez wydawnictwo Literatura – z nowymi ilustracjami Kasi Kołodziej, a dwa pierwsze tomy sagi „Kuchennymi drzwiami” przez Wydawnictwo Słowne).

Dwie kolejne książki to antologie Fundacji ABC XXI - Cała Polska Czyta Dzieciom (wydane przez Prószyński i S-ka ), do których napisałam po jednym opowiadaniu (na ok. 10 stron „standardowego maszynopisu”).

I tym sposobem pozostają 2 nowe. Pomiędzy napisaniem książki, a jej wydaniem mija trochę czasu. Czasem nawet kilka lat.

Tak było z 3. tom sagi „Kuchennymi drzwiami”, który napisałam w 2018 roku. Książka ukazała się dopiero teraz, bo musiałam odzyskać prawa do tej serii od poprzedniego wydawnictwa.

Ostatnia zeszłoroczna premiera to „Przygoda w Himalajach” (wydana przez Harper Collins). Tylko ona spośród premier 2022 roku ona została napisana w roku 2021, ale ma tylko 30 zdań! Było to jednak najdłużej pisane 30 zdań w moim życiu, bo nie mogłam używać ó, ę, ą, ch, ś/si, ź/zi, ć/ci, dź/dzi, ń/ni, dz, sz, cz, ż/rz i dż.

To, co napisałam w 2022 roku ukaże się w 2023 lub później. ;-)